تطبیق آموزه های اسلام و تائو قسمت سی و دوم( فرزانگان مردم را به زور به بهشت نمی برند )

فرزانه نیازی به اثبات نظر خود ندارد آنان که می کوشند به هر وسیله نظرشان را به کرسی بنشانند از خرد بویی نبرده اند(تائو، ص81).

این شیوه فرزانگان در بیان نظر خود هماهنگ با تائوست چنانچه در جای دیگر می گوید: « تائو بی اصرار و پافشاری قوت می بخشد »(ص81)

   زیرا فرزانه جز مطابق هنجار هستی سخن نمی گوید و تنها کسانی که دل آگاهی لازم برای درک هنجار هستی و راهبری مطابق اقتضای آن را دارند، می توانند سخن او را فهم کنند. بنابراین فرزانه تنها تذکر می دهد و سپس صبر می کند تا در لحظه مناسب که طبق فرمایش پیامبر نسیم رحمت الهی بر جان انسان می وزد آن تذکر ادراک شود. قرآن نیز تنها وظیفه پیامبر را تذکر بیان می کند: « فذکر إنما أنت مذکر ». 

   انسان فرزانه برای سعادتمند کردن کسی متوسل به زور نمی شود. آنان که می خواهند دیگران را به زور به بهشت برند نخست در مقابل این پرسش قرار دارند که آیا خود شما راه بهشت را می دانید و آیا مطمئن هستید که خودتان اهل بهشت هستید؟ سپس باید از ایشان پرسید چه کسی شما را متولی بهشت بردن مردم کرده است؟ و هزاران پرسش دیگر.