هنجار هستی

هنجار هستی

چیزی شبیه تائو
هنجار هستی

هنجار هستی

چیزی شبیه تائو

شبکه های اجتماعی منبعی جدید برای هویت یابی

چندی پیش مرتضی پاشایی خواننده پاپ ایرانی دار فانی را وداع گفت و حضور باور نکردنی مردم در مراسم تشییعش بهت همگان را بر انگیخت و تقریبا در تمام محافل فرهنگی کشور این حضور با شگفتی مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفت. این موضوع در شبکه های اجتماعی و بین اعضای آن نیز ظهور و بروز چشم گیری داشت اما موضوع برای من چندان جذاب نبود، لذا پیگیر قضیه نشدم، تا این که عکسی از این مراسم به دستم رسید که کادر آن جمعیتی حدود 300 نفر را پوشش می داد، بدون استثناء این جمعیت با موبایل ها، تبلتها و آی پدهای آخرین مدل و بعضا با دوربینهای عکاسی و فیلم برداری بعضا حرفه ای مشغول ثبت لحضات بودند. از خودم پرسیدم این ولع جمعی برای اثبات حضور در مراسم چه معنایی دارد. ذهنم رفت سوی عضویت بخش بزرگی از جامعه در شبکه های اجتماعی گوناگون و این که این حضور در فضایی که مردم کمتر محملی واقعی برای کسب هویت اجتماعی بدست می آورند، امکان هویت بخشی ایجاد کرده است و این عکسها راهی است برای اثبات بودنشان و ابراز وجودشان و هویت یابی شان شاید. به تعبیر دیگر، « من در مراسم تشییع پاشایی شرکت کردم پس هستم ». نظر شما چیست؟

همه پرسی در کشور سوئیس

مدتی پیش دولت سوئیس اجازه احداث مناره و گنبد به مساجد مسلمانان در این کشور را به آراء عمومی گذاشت و مردم عدم رضایتشان از احداث چنین نمادهایی را با رأیشان اعلام کردند. از این که دولت سوئیس برای چنین موضوعی حاضر است هزینه برگزاری یک همه پرسی را تقبل کند بسیار تعجب کردم ولی با خود گفتم لابد دولت نمی خواهد در بخش مسلمان جامعه ایجاد حساسیت کند لذا موضوع را به آراء عمومی گذاشته است.
   روزنامه دنیای اقتصاد مورخ 1393/9/11 مطلبی در خصوص برگزاری یک همه پرسی در سوئیس چاپ کرده است. در این همه پرسی از مردم سؤال شد: آیا مایل هستند که دولت ذخائر طلای این کشور را به 20% کل ذخایر ارزی این کشور ارتقاء دهد؟ 
   %77 شهروندان در این همه پرسی شرکت کردند و به این موضوع رأی منفی دادند. به گزارش این روزنامه، یکی از احزاب این کشور پیشنهاد فوق را مطرح کرده است و دولت  و بانک ملی سوئیس با چنین کاری موافق نبودند لذا موضوع به همه پرسی گذاشته شده است و رأی منفی مردم قاطع اختلاف شده است. 
   این چه نحو ملک داری است و چقدر فضای سیاسی ما از چنین روشی فاصله دارد. آیا مردم سوئیس به چنان بلوغی رسیده اند که دولتمردان کشورشان در موضوعاتی تا این حد تخصصی ایشان را طرف مشورت قرار می دهند؟ و حاضر می شوند هزینه برگزاری یک همه پرسی را تقبل کنند؟ انصافا جای تعجب است.