هنجار هستی

هنجار هستی

چیزی شبیه تائو
هنجار هستی

هنجار هستی

چیزی شبیه تائو

تطبیق مفاهیم معنوی قرآن و تائو بخش دوم هماهنگی با هنجار هستی

در کتاب شریف تائو توصیه می شود که بدون عمل کار کنید. این بیان پارادوکسیکال در تائو قدری نا مفهوم  می نماید. اما تأمل بیشتر به این نتیجه می رساند که تنها کسانی می توانند بدون عمل کار کنند که با هنجار هستی یا تائو یا به تعبیر قرآن با سنن الهی هماهنگ هستند. این اشخاص از سوی سیر یا صیر کلان هستی حمایت شده، لذا در بسیاری موارد کافی است اراده چیزی در قلب آنها ظهور پیدا کند. از آن جهت که خواست آنها با هنجار هستی هماهنگ است، و ایشان به ضرورت و خالصانه می خواند، هر چه بخواهند، به وسیله این جریان چند برابر پیش می رود و به مقصود می رسد. قرآن در خصوص چنین افرادی می فرماید: 

« من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ».

هر کس خوبی پیش آورد برایش ده مقابل فراهم می شود.

از این اشارات در قرآن فراوان است؛ چنانکه در بعضی موارد قرآن بیان می کند که پاسخ نیکان را بی حساب می دهد. و تمام اینها به واسطه هماهنگی ایشان با هنجار هستی است لذا بدون عمل کار می کنند. در ادبیات دینی به چنین افرادی مستجاب الدعوه می گویند.

تطبیق مفاهیم معنوی قرآن و تائو بخش اول

از دیدگاه قرآن مجید و کتاب معنوی تائو از منشأ هستی حال خدای مورد توصیف قرآن باشد یا مادر بزرگ یا تائوی مورد توصیف جناب لائو تسه یا لائوزه جز خیر و خوبی به خلق نمی رسد. با این توصیف اگر ما جهان را به دو بخش خیر و شر تقسیم می کنیم، این برداشت با حقیقت هستی منطبق نیست بلکه ناشی از تمایلات یا تنافرات ماست؛ که البته مورد اشاره قرآن می باشند. این نکته درباره قرآن از آنجا بیان می شود که سر آغاز قرآن توصیف خداست به وصفهای رحمان و رحیم و نه هیچ نام دیگری خدایی که به رحمت خاصه و عامه بر خلقش فیض می رساند و از او شری به خلق نمی رسد( مراجعه کنید به آشنایی با قرآن اثر استاد مطهری، تفسیر سوره حمد، ص84) و در تائو. می خوانیم: « زشتی و زیبایی و شرّ و خیر هر دو یک چیز هستند » ص2.
بر این مبنا آنان که توانسته باشند خویشتن را با چنین حقیقتی هماهنگ کنند، دیگر منتظر چیز خاصی نیستند و تنها از ارتباط خوب و وثیقشان با خدا لذت می برند یا از گسسته شدن این رشته خوفناکند. ایشان از حوادث روزگار متأثر یا خوشنود نمی شوند لذا همواره در آرامش و آسایش به سر می برند. قرآن می فرماید: « دوستان خدا نه ترسی از حوادث روزگار دارند و نه اندوهگین می شوند »(یونس/63) و تائو می گوید: « فرزانه منتظر چیز مشخصی نیست، بلکه با آرامش اجازه می دهد آنچه باید روی دهد رخ دهد »ص2.

قضاوت

   متأسفانه ما غالبا برای این که به سرعت ذهنمان را در مورد مسائلی که پیرامونمان می گذرد آسوده کنیم، خیلی سریع با اندک اطلاعات به قضاوت می پردازیم و مبتنی بر آن قضاوت موضع خاص خودمان را اتخاذ می کنیم. این روش بسیار دور از انصاف و خرد است. خصوصا این روند در موضع گیریها و تصمیم گیری های سیاسی ما به شدت جریان دارد. این که مثلا بگوییم احمدی نژاد چنین است و چنان، هاشمی فلان است و بهمان و خاتمی این طور است و آن طور، اما به نظر من این شیوه برخورد با موضوعات خصوصا به هنگام قضاوت درباره افراد شیوه نادرستی است. پیشنهاد من برای مواجه با یک موضوع توجه به روند مثبت یا منفیی است که حول آن موضوع شکل گرفته است و تأثیرات مثبت و منفیی است که درباره آن موضوع پیش آمده است. مثلا درباره رئیس جمهور جدیدمان آقای روحانی، هر چند هنوز اظهار نظر بسیار دشوار است، اما می توان گفت با حضور ایشان در صدر قوه مجریه کشور روند حاصل از حضور ایشان به نظر به نفع کشور و جامعه ایران است و به این لحاظ می توان عملکرد ایشان را مثبت ارزیابی کرد.