تطبیق آموزه های قرآن و تائو قسمت بیست و چهارم (جستجو کردن و یافتن )

آنچه که مقصود همه جستجوهای انسان است نه پول و ثروت و نه رفاه و آسودگی است. بلکه مقصد و مقصود تمام جستجو های انسان رسیدن به زندگیی است که با حقیقت جان او هماهنگ باشد. این زندگی را قرآن « حیاة طیب » می نامد حیاتی که مطلوب طبع پاک و صادق و راستین آدمی است. قرآن راه رسیدن به چنین زندگیی را این گونه بیان می کند: 

من عمل صالحا من ذکر او انثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاة طیبه

هر کس از مرد و زن که کار شایسته بکند در حالی که مؤمن است پس او را به حیات طیب زنده می کنیم

یکی از روشنترین مصادیق عمل صالح جستجوی حق و حقیقت است به همین دلیل کسب دانش حقه از واجبات دین اسلام شناخته شده است و قرآن به آن دسته از بندگان که در مسیر حق جویی سخنهای گوناگون را می شنوند و بهترین آن را اطاعت می کنند بشارت فرموده است. 

فبشر عبادی الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه

تعریف ایمان از منظر نویسنده این سطور خودآگاهی نسبت به حقیقت الهی انسان است که منجر به هماهنگی او به هنجار هستی می شود. مفاهیم فوق در بیان تائو این گونه آمده است.

چرا فرزانگان کهن تائو را گرامی می داشتند؟ زیرا در یگانگی با تائو با جستجو کردن

می یابید و هنگامی که اشتباهی مرتکب می شوید بخشوده می شوید به همین دلیل همه تائو

را دوست دارند(ص 62)