تطبیق آموزه های قرآن و تائو قسمت چهاردهم« زندگی توأم با خوشنودی »

در آموزه های قرآن توصیفات بسیاری در خصوص حیات مطلوب خداوند و نیز مطلوب طبع انسانهای سلیم بیان شده است این زندگی در ادبیات قرآن به عنوان «حیات طیب» یا «زندگی پسندیده» معرفی شده است و راه رسیدن به آن انجام عمل صالح در عین داشتن ایمان بیان شده است. قرآن می فرماید: 

« من عمل صالحا من ذکر او انثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاة طیبة » (نحل/97)

هر کس از مرد و زن که عمل خوب انجام دهد در حالی که مؤمن است او را به 

زندگی پسندیده زنده می کنیم.

بیان این آیه مبنی بر زنده کردن ایشان به زندگی پسندیده گویای این است که زندگی ایشان پیش از رسیدن به حیاط طیب و در مقایسه با آن، زندگی نبوده بلکه ایشان در مقایسه مرده به حساب می آمدند. این بیان گویای خیرات و برکاتی است که شامل چنین حیاتی می شود و سطوح پایین تر زندگی فاقد آن است.

   در تائو از کسی که بر مبنای هنجار هستی زیست می کند به عنوان فرزانه یاد می شود. و توصیفات زیادی در این کتاب نیز از فرزانگان وجود دارد. از آن جمله در خصوص ایشان می گوید: فرزانه به خود ایمان دارد و چون از خود خشنود است نیازی به خشنودی دیگران ندارد و برای آن تلاش نمی کند. چون خود را پذیرفته تمام دنیا او را می پذیرند.