تطبیق آموزه های قرآن و تائو قسمت ششم « تزکیه »

در آموزه های قرآن تزکیه مقدمه هر خیر و خوبی است. تزکیه به معنای پاک کردن دل از تمامی تعلقات در جهت دل سپاری تمام و کمال به ذات الهی است. این معنا در ادبیات دینی با کلمات دیگری نیز بیان شده است مثلا در مناجات شعبانیه امام علی(علیه السلام) از کلمه « انقطاع » استفاده کرده که به معنای بریدن است. ایشان از خداوند تقاضا می کند که کمال بریدن از دیگران و اتصال به خودش را نصیب او فرماید. تنها در صورتی که انسان از تمامی بندها رها و سراسر توجه و محبتش معطوف خدا باشد، می تواند با هنجار هستی هماهنگ شده و هم آوا با تمامی هستی به سوی خدا صعودی تمام عیار را آغاز کند. مشابه همین مفاهیم در کتاب تائو نیز قابل مشاهده است: « فرزانه همیشه ذهنش را با تائو هماهنگ می سازد، این چیزی است که به او نور می بخشد. او چگونه می تواند ذهنش را با آن هماهنگ و یگانه کند؟ با نچسبیدن به هیچ ایده ای ».