موضوع تعادل از کلیدی ترین مفاهیم حیات بشری است که در مکاتب مختلف معنوی و اخلاقی از جمله قرآن و تائو مورد تأکید بسیار است. به جرأت می توان گفت از منظر قرآن سعادت انسان در گرو یافتن تعادل نفسانی است چنانچه در آیات سوره شمس بعد از ده سوگند ضمن اشاره به آفرینش نفس انسان در وضعیت تعادل به این نکته اشاره می کند که سعادتمند کسی است که این وضعیت نفس را پاس بدارد و آن را آلوده نسازد و بد عاقبت کسی است که گوهر نفس را دفن کند و آن را پاس ندارد( قد افلح من زکیها و قد خاب من دسیها ).
در تائو نیز اشارات زیادی به متعادل بودن و حفظ شخصیت راستین آدمی قابل مشاهده است.