فیلم فرزند چهارم

   من تخصصی در زمینه فیلم و سینما ندارم ولی به این صنعت یا هنر همواره علاقمند بوده ام و تماشای فیلمهای خوب همیشه یکی از بهترین تفریحات زندگی من بوده است. چند شب پیش تصمیم گرفتیم با همسرم به تماشای فیلم برویم. وقتی مقابل سینمای نزدیک محل سکونتمان رسیدیم تنها فیلمی که در آن زمان امکان دیدنش بود، فیلمی بود به نام « فرزند چهارم » با توجه به حضور هنرپیشه های خوبی نظیر مهدی هاشمی، مهتاب کرامتی و حامد بهداد احتمال دادیم که فیلم ارزش وقت گذاردن و هزینه کردن را دارد ولی چشمتان روز بد نبیند که با یکی از بدترین فیلمهای تاریخ زندگیم مواجه شدم. به نظر حقیر فیلم از نظر فیلم نامه، کارگردانی و خصوصا تدوین وضعیت بسیار بدی داشت و به نظر رسید که کاملا سفارشی و با هدف مقایسه وضعیت خوب و آرام کشورمان با وضعیت کشورهای جنگ زده آفریقایی ساخته شده بود. ضعف ساختاری فیلم سبب شده بود که بازی بازیگران قویی نظیر مهدی هاشمی در فیلم، بعضا به یک کمدی تبدیل شود. خصوصا صحنه ای که مهتاب کرامتی مجبور می شود در حضور مهدی هاشمی به کودک شیرخواره ای که در صحرا رها شده است، از سینه های بدون شیرش، شیر بدهد، بازی ضعیف مهدی هاشمی خنده و استهزای تماشاگران را به دنبال داشت. در بخشی از این وضعیت دراماتیک وقتی به طور معجزه آسایی از سینه های مهتاب کرامتی شیر گرم می جوشد و کودک بیچاره با ولع مشغول مک زدن می شود، دوربین می چرخد و روی چهره مهدی هاشمی زوم می کند، حالت چهره او به قدری استهزا بر انگیز است که نا خواسته خنده تماشاگران را به همراه دارد. یکی از تماشاگران خوش ذوق در این زمان فریاد: « زد منتظره نوبتش بشه » و سالن از شدت خنده حاضران منفجر شد.