نظری در خصوص علم خدا به افعال ما

خدا قبل از این که چیزی در عالم از عدم به وجود بیاید ذاتا به همه احوال و اوصافش عالِم بود، یعنی عالَم ازلا معلوم علم ذاتی خدای تبارک و تعالی است. اما علم فعلی خدا صفت فعل اوست، که فعل را با اوصافش از مقام فعل انتزاع می کند، نه از مقام ذات. بنابراین این علم حدوث بردار است یعنی قبلا نبود و بعدا پیدا شد(برای اطلاع بیشتر از این موضوع مراجعه کنید به: تفسیر المحیط الأعظم، اثر علامه سید حیدر آملی ج اول از مقدمات و مراحل اخلاق در قرآن، اثر استاد جوادی آملی، صص 302 تا 310).