ببخشید که تعطیل بودم

 مدتی گذاشتن مطلب روی این وبلاگ به تأخیر افتاد تا این که امروز پیامی از سوی یکی از مخاطبهای همیشگی وبلاگ دریافت کردم که جویای علت تأخیر شده بود، پاسخی که به ایشان دادم را به عنوان شروع مجدد کار برای شما هم گذاشتم.

اولیه ترین ویژگی یک رسانه مثل وبلاگ اینه که اگه یک وقت دیگر ارائه نشد، مخاطبها سر و صداشون در بیاد. تارنمای مورد نظر حتی در این حد هم نتوانسته مؤثر باشد. پس تعطیل بشه یا به کارش ادامه بده فرقی نمی کنه. البته از نظر رسانه ای. هر وقت که متوقف می شود فقط تو هستی که جویای ادامه کار می شی. این نشون می ده که لااقل یک نفر براش مهمه، که همین هم غنیمته. پس بهت قول می دم که دوباره شروع کنم.
   دیگر این که سرم شلوغ شده و گرفتاریهای مهمتر مرا از پرداختن به این وبلاگ کم اهمیت باز می داره به هر حال به خاطر تو هم که شده دوباره شروع می کنم. اگه پیشنهادی برای بهبود کار داری برام بنویس یا خودت هم بیا در کار مشارکت کن شاید کار بهتر بشه البته می دونم که تو هم بسیار گرفتاری.