نظرگاه تجربی و دینی متعارف به انسان و ارائه رویکر متعادل

از این زمان بحث جدید فوق را به تدریج و ‌با امید به مشارکت شما آغاز می کنیم.

   نگاه ناشی از دانش تجربی به انسان که مبنای استقرایی دارد خواسته یا نا خواسته خروجیهایش ناظر به اکثریت انسانهاست، و از آنجا که اکثریت انسانها افرادی متوسط هستند،  خروجیهای ناشی از چنین نگرشی برای زیست یک انسان متوسط جوابگوست و در چنین بستری کمتر امکان بالندگی به جنبه های برجسته انسانی داده می شود زیرا همه چیز بر مدار متوسط سیر می کند. در نظامی که بر پایه دانش تجربی طراحی می شود اگر تعالیی هم برای انسان تعریف شود غالبا در ابعاد جسمانی و نورولوزیک است؛ و در آن خبری از تعالی روح، فطرت، قلب و... مشاهده نمی شود، لذا با فرض وجود چنین ساختارهایی در نهاد انسان نظام ناشی از دانش تجربی پاسخ روشنی برای آنها ندارد و این ابعاد وجود انسان را گرسنه می گذارد.