در جستجوی دانش هر روز چیزی به شما اضافه می شود.
در عمل به هنجار هستی هر روز چیزی از شما کم می شود( از خود پاک می شوید، و از خدا پر می شوید. این همان مفهوم فنا و ایثار در عرفان است ).
و کم کم به جایی می رسید که دیگر احتیاج نیست در انجام کارهایتان زور بزنید. بلکه همه چیز را آن طور که باید باشد، انجام می دهید. نرم، آرام، کامل، بی توقع و تسلیم.
تا جایی که دیگر گویی برای انجام کارها هیچ عملی لازم نیست و همه چیز آن طور که باید انجام می شود، و چیز نا تمامی با قی نمی ماند.
با عمل کردن مطابق هنجار هستی و سپس بی توقع و تسلیم بودن به فرزانگی می رسید.
جالب بود