وظیفه یک استاد معنوی

مدتی است که همسرم به یک کلاس عرفانی می رود. نمی گویم که چه کلاسی است و نام استادش چیست؟ و نمی خواهم درباره آن قضاوت کنم، فقط می گویم: در این کلاس به عرفانجوها مثلا آموزش می دهند، چگونه دردها را درمان کنند، و یک شفا دهنده شوند. جالب اینجاست که به عرفانجوها می گویند: آقای ط مبدأ سبک فرا .... است. اما وقتی کتابهایش را ورق می زنی چیزی از اینجا و از آنجا جمع کرده و مثلا برای خودش سبک جدیدی در درمان بیماریها درست کرده است؛ و دم و دستگاهی راه انداخته، خوب این هم یک جور اشتغال زایی است. و این هم یک جور نگاه مثبت به قضیه. به همسرم گفتم: در این دنیا هر کسی برای کاری خلق شده، قرار نیست همه ما درمانگر یا جادوگریا هر چیز دیگری شویم و کسی هم نمی تواند با آموزش یک سری کلیات کسی را درمانگر کند، وظیفه یک استاد معنوی این است که به ما کمک کند، جای خودمان را در هستی کشف کنیم، و گوهر وجود خودمان را پیدا کنیم، و رسالتی که خدا در این زندگی به دوش ما نهاده به انجام برسانیم. راه خوشبختی جز این نیست.