دریچه الهی

قرآن می فرماید: 

« إنّ الله یحول بین المرء و قلبه »  

به درستی که خدا بین انسان و قلبش قرار دارد. 

قلب در قرآن کانون ادراک آدمی است. و این آیه می فهماند که: خدا همواره بین آدمی و ادراکش قرار دارد. اگر انسان متوجه این حضور باشد، و از این دریچه به قلبش نگاه کند، از ادراک انسان جز خیر و خوبی به انسان نمی رسد. اما اگر انسان خدا را فراموش کند، مسیر به حق ارتباط با ادراکش را فراموش کرده است. قرآن می فرماید: 

 ما بعد الحق إلا الضلال 

بعد از حق جز گمراهی نیست.

لذا آنچه از ادراک آدمی به او می رسد، آمیخته با انواع عناصر مزاحم و مخرب است.

اگر انسان موحد شود، خود را از این آفات مصون داشته است. به همین دلیل در  حدیث قدسی آمده: 

« کلمة لا إله إلا الله حصنی »  

کلمه لا إله إلا الله دژ مستحکم من است. 

یعنی انسان را از آفات فوق مصون می دارد. 

و نیز آمده:   

« ولایت علی بن ابیطالب حصنی »  

ولایت علی پسر ابوطالب دژ مستحکم من است. 

ولایت ایشان از آن جهت دژ نگاهبان انسان است که بر مسیر توحید است. 

امیدوارم همه خوانندگان این مطلب در سایه توحید خود را از آسیب آلودگی ادراک مصون دارند. لطفا مرا هم دعا کنید.