چند سخن حکیمانه ( قسمت شانزدهم )

فرزانه جهان را مشاهده می کند، و به دید درون خویش اعتماد می کند.

او اجازه می دهد اتفاقات آن طور که باید رخ دهند. قلب او همچون آسمان باز و گسترده است.

توضیح:

دید درونی: دیدن پدیده هاست، توأم با برقراری یک رابطه قلبی با آنها به این شکل که فرزانه هستی و آنچه در آن هست را نشانه و اشاره ای به محبوب خودش می داند، لذا می گوید:

به جهان خرم از آنم      که جهان خرم از اوست

عاشـقم بر همه عالم     که همه عالتم از اوست

او به چنین دیدی اعتماد دارد، زیرا آن را هماهنگ با جان و فطرت خود و نیز هنجار هستی می یابد.

   فرزانه آرام، خالص، کامل و بی توقع کارهایش را انجام می دهد، سپس رها می کند، تا هر چه باید بشود، بشود، و او تسلیم و بی توقع است. قلب او به واسطه مطلوبیتی که در خویش احساس می کند، از حوادث بیرونی هیچ نا خوشی ندارد؛ و قلبش پذیراست. قرآن می فرماید:

و من یرد الله أن یهدیه یشرح صدره للاسلام