ایران بین دو انقلاب قسمت بیست و دوم (برخی اقدامات رضا شاه)

     رضا شاه خدمت عمومی را اجباری کرد و معتقد بود ایجاد یک ارتش حرفه ای اقتدار کشور را افزایش داده و زمینه ایجاد یک ارتش ملی را فراهم می کند. اما این امر با مخالفت خوانین و روحانیون مواجه شد. روحانیون و در رأس آنها مدرس معتقد بودند که دو سال خدمت زیر دست افسران ضد روحانی، جوانان وطن را بی دین می کند و خوانین دوران خدمت را متضاد با اقتدار محلی خود می دانستند و معتقد بودند خدمت وظیفه نیروی کار را از روستاها به شهرها می کشاند. مجتهدان نیز فتوا دادند که خدمت نظام به اصول تشیع لطمه می زند. او با حمایت از ورد اصلاح طلبان به مجلس زمینه تصویب خدمت وظیفه اجباری را فراهم کرد. القاب گوناگون را حذف کرد مردم را موظف کرد که شناسنامه بگیرند. مقیاس واحدی برای کشور تعیین کرد. تقویم شمسی را به جای تقویم قمری تعیین کرد. او با شکست دادن شیخ خزعل لقب فرمانده کل قوا را که طبق قانون اساسی در اختیار شاه بود به خود اختصاص داد. او در ادامه لایحه انحلال حکومت قاجار را به مجلس ارائه کرد و پیشنهاد تشکیل حکومت جمهوری را به مجلس داد. مدرس در مجلس اعلام کرد: « حمله به سلطنت حمله به شرع مقدس است » و بالتبع او روحانیون دیگر نیز با این لایحه اعلام مخالفت کردند و اعتصاب همگانی در کشور به راه افتاد. شعار جمعیت این بود: « ما تابع قرآنیم جمهور نمی خواهیم » یا « ما دین نبی خواهیم جمهور نمی خواهیم ». رضا شاه نیز کوشید در تهران متقابلا تظاهراتی ترتیب دهد، اما بیش از صد نفر را نتوانست بسیج کند و آنها هم که شرکت کردند کارمندان اداره پست و تلگراف بودند که در ازای یک روز مرخصی و پاداش در این تظاهرات شرکت کردند. رضا شاه ناگزیر به عقب نشینی شد