ایران بین دو انقلاب قسمت شانزدهم ( شورش شیخ فضل الله نوری )

شاه از این فرصت استفاده کرد و به جلب حمایت شیخ فضل الله نوری، از روحانیون محافظه کار و بسیار محترم پرداخت. او نفوذ بسیاری بر مردم عامی داشت. شیخ فضل الله با همکاری امام جمعه سلطنت طلب تهران انجمن محمد را تشکیل دادند و از همه مسلمانان مؤمن خواست که در میدان توپخانه علیه کافران ملحد مشروطه خواه گرد آیند. چنان جمعیت انبوهی گرد آمد که امکان عبور و مرور هم سد شد. جمعیت از گروه های مختلفی تشکیل شده بود  به جز ملایان و طلاب که اکثرا از مدرسه خود شیخ بودند و درباریان و ملازمان ایشان، الباقی اکثرا از طبقات پایین جامعه بودند. در این بین شیخ فضل الله سخنرانی پر شوری کرد و پس از سخنرانیِ او جمعیت به قصد تخریب مجلس به راه افتادند در راه هر کس به سیمای اروپایی یافتند به شدت کتک زدند. از دیگر سوی نیز جمعیت کثیری بالغ به صد هزار نفر برای مقابله با این حرکت به راه افتادند که اکثریت آن را طبقه متوسط سنتی تشکیل می دادند و البته در جمع آنها روحانیون و فرنگ رفته ها نیز به چشم می خوردند. جمعیتی بالغ بر هفت هزار نفر داوطلب مسلح از انجمن آذر بایجانی ها و جامعه فارغ الحصیلان کالج نیز به حمایت این جمعیت برخواستند. توصیف سفیر انگلستان از صحنه مواجه این دو دسته توصیف بسیار جالبی دارد که آن را به صحنه فتح زندان باستیل در انقلاب فرانسه تشبیه می کند. در نهایت این مواجه با عقب نشینی شاه و درخواستش از طرفدارانش به عقب نشینی به پایان رسید.