فرزانه در نبرد با دشمنانش(تائو اجتماعی ـ قسمت چهارم)

فرزانه هنگام پیروزی بر دشمنانش جشن نمی گیرد. او با شجاعت به میدان نبرد با دشمنانش می رود. شجاعتی همراه با شفقت و اندوه. گویی در مراسم تشییع جنازه شرکت می کند.

توضیح: چقدر این بیان از فرزانه در نبرد شبیه احوالات مولا امیرالمؤمنین به هنگام جنگ است. حتما شنیده اید که بر جنازه زبیر چگونه گریست و یا در گفتگو با مالک اشتر در وصف چگونگی نبردش نقل شده است گه فرموده: با تک تک ایشان با آگاهی وارد جدال می شوم. و نیز در احوال ایشان نقل شده است که هنگام مجازات خاطیان پیش از اجرای حکم اشک می ریختند. آری فرزانه مرز نمی شناسد و فصل نمی داند. فرزانه برای تمام زمان و برای تمام مکانها الگوی زندگی است.