ابزار نظام ابزار خشونت است. فرزانه از خشونت پرهیز می کند. و جز به اضطرار از آن بهره نمی گیرد.
صلح و دوستی بالاترین ارزش است؛ اگر صلح و دوستی مخدوش شود، فرزانه چگونه می تواند خشنود باشد.
دشمنان او دیوها نیستند، بلکه انسانهایی مانند او هستند. و او در آرزوی نابودی آنها نیست.
فرزانه با شجاعت به میدان نبرد می رود، شجاعتی همراه با غم و شفقت، گویی در مراسم تشییع شرکت می کند.
فرزانه هرگز به هنگام پیروزی جشن نمی گیرد؛ او چگونه می تواند به خاطر کشتن انسانها جشن و شادی کند؟