تطبیق آموزه های قرآن و تائو قسمت هفتم « تسلیم »

   در قرآن به رسول خدا توصیه می شود که « روی خود را به جانب دینی کن که هماهنگ با فطرت انسان و خلقت تمامی جهان است و این دین استوار است » ( روم/30) این آیه بزرگ به هماهنگی دین خدا با فطرت انسان و خلقت الهی اشاره می کند. هماهنگی با چنین دینی که منطبق با فطرت الهی و خلقت اوست نفس و قلب انسان را سلامت و متعادل می کند. چنین نفسی به شهادت قرآن از درون نیکی و بدی زندگی انسان را به او می آموزد ( سوره شمس/ 8) و انسان می تواند با اعتماد به ندای قلبش راه درست از نادرست را تشخیص دهد. از سوی دیگر قرآن تنها کالای سودمند برای انسان را « قلب سالم » معرفی می کند. قلب سالم، قلبی است که پاک از زنگار شرک به خدا باشد و چنین قلبی بر تعادل بوده و از یاد و ذکر خدا خالی نمی شود و ندای الهی در آن طنین انداز است.

   در کتاب تائو نیز مشابه چنین توصیه هایی بسیار مشاهده می شود: « خود را به روی تائو باز کنید سپس به عکس العملهای طبیعی خود اعتماد کنید هر چیزی در جای خود قرار می گیرد ».

تائو همچنان که گفته شد، قانون یا هنجار هستی است، و انسانی که طبق توضیحات بتواند خود را با این قانون هماهنگ کند بر تعادل نفس است و نفسش از درون او را راهنمایی می کند. چنین نفسی قابل اعتماد است و می توان به عکس العملهای طبیعیش توجه کرد و پیش رفت تا همه چیز زندگی سرجای خودش یعنی بر تعادل باشد.