برخی علل بروز پدیده بد حجابی قسمت اول میل اصیل انسان به خودنمایی

   همان طور که در مقدمه بیان شد، نحوۀ جلوه گریهای آحاد یک جامعه تابع هنجارهایی است که در آن جامعه وجود دارد بنابراین وقتی در جامعه ای شاهد پدیدۀ بد حجابی و بی حجابی هستیم، این نکته گواه این است که جامعه این رفتار را نه تنها بد تلقی نمی کند، بلکه برای آن ارزش قائل بوده و آن را مورد تشویق قرار می دهد. انسان نیازمند حضور و بروز اجتماعی است؛ و این حضور و بروز در اشکال گوناگون قابل تحقق می باشد. چنانچه در یک جامعه زمینه های ظهور وبروز اجتماعی به نحو عادلانه و متناسب با نیازهای انسانی برای اکثریت جامعه فراهم نشود، خود به خود این تمایل به سمت ساده ترین و ابتدایی ترین شکل آن که عبارتست از ابراز جلوه های جسمی و جنسی حرکت می کند. ساختار اجتماعی و فکری و فرهنگی جامعه ما در عصر ارتباطات به گونه ایست که فضای مناسب را برای حضور و بروز شایستگیهای زنان را مبتنی بر شناختشان از حقوق و ظرفیتهایشان فراهم نمی کند. زنان ما امروزه با رشد آگاهیهایشان و به یمن حضور در عصر ارتباطات به حقوق خود به عنوان یک انسان در سایر جوامع بشری واقف هستند، و بهره مندیی معادل آنان برای خویش طلب می کنند. و به صرف ارائه این آمار که60% جمعیت دانشگاه های ما را دختران تشکیل می دهند، نمی توان برای مطلوبیت حضور اجتماعی زنان در جامعه ایران شاهد آورد. زن ایرانی از خود می پرسد: چند درصد پستهای مدیریتی کشور در اختیار زنان شایسته است؟ چقدر از چرخ اقتصاد کشور به دست زنان شاسته می چرخد؟ وضعیت ورزش بانوان ایران چگونه است؟ چه مقدار از امکانات و تسهیلات اجتماعی برای زنان طراحی شده است؟ و آیا پایین بودن آمار حضور اجتماعی زنان به دلیل عدم قابلیت آنها ست، یا به دلیل مردسالار بودن جامعۀ ما است؟ چنین پرسشهایی در نزد زنان ما خودآگاه یا ناخودآگاه مطرح است. این وضعیت خواسته یا ناخواسته این احساس را در زنان ایرانی ایجاد می کند که هنوز جا برای حضور اجتماعی آنان تنگ است، و جز عدۀ معدودی که به هر دلیل می توانند در عرصه های اجتماعی حضور مؤثر بیابند، سایرین باید به حداقلها اکتفا کنند. در این شرایط شاهد هستیم که ساده ترین شکل خود نمایی که عبارتست از خودنمایی با ارائۀ جاذبه های جسمی و جنسی ظهور و بروز زیادی دارد. و البته جامعه نیز این رفتار را تأیید می کند؛ و به گسترش آن کمک می کند.