چه زود همه چیز را فراموش می کنیم

یکی از  ویژگی های فرهنگی ما ایرانیان در روابط دوستانه مان تا آنجا که پای مصالح و منافع در بین نباشد و فقط دوستی در میان باشد، این است که اگر هزار و یک خوبی از کسی دیده باشیم تنها با دیدن یک بدی تمام سابقه قشنگی که با دوستمان داشته ایم فراموش می کنیم و به راحتی رابطه را تیره می کنیم یا بهم می زنیم. ما دوست داریم  طرف مقابلمان معصوم و مصون از خطا باشه در حالی که خودمان به راحتی هزار و یک اشتباه انجام می دهیم و به هزار و یک دلیل اشتباهمان را توجیه می کنیم. این رابطه در ارتباط با نخبگان جامعه نیز وجود داره و یکی از دلایلی که سبب می شود، افرادی که توان انجام فعالیت تأثیرگذار  در جامعه خود را دارند کمتر رغبتی برای کار و تلاش و فعالیت داشته باشند، همین است.